Filmy kobieca nagość, eksploatacja

Dwóch braci napada na bank i uciekając bierze zakładniczkę. W trakcie ucieczki okazuje się, że dziewczyna jest nudystką. Rabusie zmuszają kobietę, by ich zaprowadziła do obozu nudystów i tam zapewniła im schronienie.

Inspirowana prawdziwym wydarzeniem, o którym głośno było w 2015 roku dzięki artykułowi w New York Magazine, historia byłych tancerek nocnego klubu, które mszczą się na swoich klientach (bankierach z Wall Street), za ich ordynarne zachowanie.

Mondo Cane można by tłumaczyć jako "Pieskie Życie". Z tym związkiem frazeologicznym kojarzy się zazwyczaj szarówa, pustka w portfelu i nieprzejednany wykidajło w gospodzie. Taki był słodko-gorzki film Charliego Chaplina pod tym właśnie tytułem. Trudno o większe nieporozumienie. Mondo Cane opowiada o życiu skundlonym, atawistycznym, sprowadzonym to najniższych instynktów – chuci, głodu i chęci przeżycia. Nakręcony w 1962 roku film, wprowadzony na ekrany jako dokument etnograficzny, to w istocie najczystsze kino eksploatacji. Wątpliwości cenzury budziły przede wszystkim sceny bezwzględnego uboju dziesiątek zwierząt, które w spazmach dogorywają na ekranie, oraz zarejestrowana w trakcie encierro – gonitwy byków i ludzi w Pampelunie – śmierć człowieka. Ironii całemu przedsięwzięciu dodaje jaskrawa kolorystyka, wynikająca z zastosowania w filmie Technicoloru.

Ilsa była komendantem w rosyjskim gułagu, gdzie więźniowie przechodzili pod jej okiem, tzn. "reedukację". Kiedy Stalin umiera, Ilsa niszczy wszystkie dowody i ucieka do Kanady. Jednak tam dogania ją jej przeszłość, kiedy jeden z więźniów rozpoznaje w niej swojego oprawcę. Ilsa po raz kolejny musi uciekać przed zemstą swoich ofiar.

Opowieść o kulisach telewizji. Ukazuje od podszewki funkcjonowanie tego wszechpotężnego medium. Spotykamy skrupulatnego szefa działu informacji, pomysłowego i bezwzględnego kierownika programów i zwariowanego reportera. Pracownicy sieci chwytają się wszystkiego byle tylko zdobyć i porwać widzów.

Trzecia Rzesza pragnie rządzić światem, potrzebni do tego czyści Aryjczycy są ''produkowani'' w żeńskim obozie jenieckim, kierowanym przez sadystyczny duet, komendanta i panią doktor. Więźniarki są zmuszane do kopulacji z wybranymi do tego eksperymentu niemieckimi żołnierzami czystej krwi aryjskiej.

Rok 1640, matka przełożona klasztoru Karmelitów Mariana de la Cruz wchodzi w intrygujący związek z Augustynem, kapelanem tegoż klasztoru. Początkowo niewinne rozmowy stopniowo przeradzają się w coraz bardziej intymne wyznania o seksualności, uczuciach. Jest coraz bliżej romansu ...

Niema dziewczyna zostaje brutalnie zgwałcona. Wracając do domu, odarta z resztek godności, napotyka w nim kolejnego napastnika. W trakcie szamotaniny mężczyzna ginie, a będący jego własnością pistolet posłuży kobiecie do krwawej zemsty.

Młoda kobieta jest niesłusznie oskarżona o napad na bank i w celu maksymalnej "opieki" wysyłana do więzienia o zaostrzonym rygorze. Więzienie nadzoruje skorumpowany i brutalny naczelnik, który nie daje spokoju osadzonej.

Julia, znany psycholog, dostaje się do wiezienia, by dowiedzieć się, kto i dlaczego zabił jej siostrę. Po przeniknięciu do więzienia, staje się ofiarą sadystycznego naczelnika, który wykorzystuje ją seksualnie.